چارچوب مذاکرات تجاری بین المللی

چارچوب مذاکرات تجاری بین المللی. یک چارچوب کلی برای مذاکره تجاری، سه گروه از متغیرها را دارا می باشد: عوامل پیشینه، فرآیند و جو.

• عوامل پیشینه: این گروه از متغیرها به عنوان پیشینه ای برای فرآیند کار می کنند و بر روی فرآیند مذاکره و جو تأثیر می گذارند. اهداف، محیط، موقعیت بازار طرفین، طرف سوم و مذاکره کننده ها این عوامل را تشکیل می دهند.
• جو و فرآیند: در تعاریف ارائه شده از مذاکره، آن به عنوان یک فرآیند تعریف شده است. این حقیقت که ما آن را به عنوان یک فرآیند در نظر می گیریم یک ویژگی مهم این تعریف است؛ زیرا یک فرآیند دلالت بر این دارد که آن یک واقعه و اتفاق نیست. به عبارت دیگر یک فرآیند بر این امر دلالت دارد که:

مذاکره در طی مراحل گوناگونی ادامه خواهد یافت که می توانند بارها و بارها تکرار شوند.
ممکن است نقطه آغازی داشته باشد و نقطه پایانی که همان جای تکمیل فرآیند است.

فرهنگ مذاکره

فرهنگ. «فرهنگ، برنامه ریزی جمعی ذهنی است که اعضای یک دسته را از افراد دسته ی دیگر متمایز می کند». مطابق با کینگ، «هدف ایالات یک کشور به طور پایدار ساخت، تعریف و کنترل فرهنگ های ملی در مرزهای تعریف شده ی سیاسی ایالت می باشد». با این حال، فرهنگ های ملی به طور پیوسته توسط جریان های جهانی فرهنگی، از دیگر فرهنگ های ملی خارجی« و از زیر فرهنگ های حرفه ای که به طور فزاینده ای مستقل و یکسان هستند، که در کل ارزش ها و ریشه هایشان در موسسه های حاصل از شکل گیری های اجتماعی کاپیتالیست و فعالیت هایی که در طول مرزهای ملی عمل می کنند جای دارند، تحت تأثیر قرار می گیرند و تغییر می کنند».
فرهنگ، اغلب اثر غیرمستقیمی بر نتیجه و خروجی مذاکره دارد. از آن جهت لفظِ غیرمستقیم مورد استفاده قرار گرفت که دو گروه از متغیرهای میانجی یعنی جنبه های موقعیتی مذاکره و ویژگی های مذاکره کنندگان به فرهنگ کمک می کنند که این اثر را بگذارد. این دو گروه از عوامل به نوبه خود، فرآیند مذاکره را تحت تأثیر قرار می دهند که در نهایت خروجی و نتیجه را تعیین می کند.
از آنجا که مذاکره، شکلی از یک تعامل اجتماعی است و فرهنگ، راههایی را برای اداره کردن مشکلات این تعامل اجتماعی را فراهم می آورد منطقی است انتظار داشته باشیم که فرهنگ بر مذاکره اثری خواهد داشت.
پیشینه های فرهنگی نه تنها بر روی اعمال مذاکره کننده ها، بلکه بر ارزش های آنها نیز اثر می گذارند. همگی مذاکره کننده ها به طور ناخودآگاه ارزش هایی را که عمیقاً در آنها ریشه دارند با خود به شرایط مذاکره می آوردند. یک مذاکره کننده با صلاحیت باید قادر باشد نقاط قوت خود را استادانه بسازد، آن دسته از هنجارهای فرهنگی و ویژگی های اخلاقی کشورهای دیگر را که نسبت به ویژگی های خودشان متفاوت است درک کند و از تفاوت ها در سبکهای مذاکره حریفان خود آگاه شود. با این حال، ممکن است یک نفر از این هنجارهای فرهنگی برای برد مقابل حریفش استفاده نکند. مذاکره کننده ها باید به روش هایی که حریفان از آنها استفاده می کنند احترام بگذارند؛ اما ضروری نیست که خود را با آنها وفق داده و بر طبق روشهای آنان، مذاکره را منعقد نماید.
دانشی که یک مذاکره کننده از فرهنگ طرف مقابل خود پیدا می نماید به وی کمک خواهد کرد تا بهتر ارتباط برقرار نماید، درک کند، برنامه ریزی کرده و اتفاقات را پیش بینی کند. این امر مستلزم مطالعه تاریخ، آداب و سنن آن کشور می باشد.
مذاکره. مذاکره یک فعالیت پایه ای بشری است، نه اینکه فقط مرتبط با فعالیت تجاری باشد. مذاکره فرآیندی است که شامل همسران، فرزندان، والدین، کارفرمایان، کارمندان، خریداران و فروشندگان، انجمن های تجاری، و هر کس دیگری در ارتباطات مدیریتی و در رسیدن به اهداف مورد درخواست می باشد. بنابراین مذاکرات تجاری محدود به یک کشور داخلی نمی باشد و به محیط بین المللی نیز گسترش می یابد. بنابراین امروزه یافتن سازمانی که برخی از تجارت های بین المللی، حال چه مستقیم یا غیرمستقیم، را انجام نمی دهد دشوار می باشد. بر خلاف این موضوع، مطالب مربوط به مذاکرات تجاری بین المللی محدود می باشد.
نویسندگان دیگر، مذاکره را به عنوان «فرآیندی بین افراد که برخی از منافع مشترکشان را به اشتراک گذاشته اند، و در مقابل افرادی برای رسیدن به نتایج موفق ایستادگی می کنند. هدف مذاکره رسیدن به نقطه ای است که هر دو طرف با وجود منافع متضاد، در چارچوب قیود و امکانات خود به نتیجه بهینه دست یابد.

انجام مذاکره تجاری

فرآیند مذاکره، مهمترین عامل در پیش بینی موفقیت یا شکست  در مذاکرات تجاری محسوب می شود، همچنین فرآیند مذاکره در فرهنگ های مختلف متفاوت است و تجار سایر کشورها باید این تفاوت ها را درک کرده تا بتوانند در جریان مذاکرات بین المللی خود پیروز گردند. هنگامی که مذاکرات بین تجار دو کشور با سابقه فرهنگی متفاوت صورت گرفت، عدم توجه به این تفاوت ها می تواند در فرآیند مذاکرات به عنوان مانعی برای موفقیت در مذاکرات تجاری اثر گذارد. جریان موثر فرآیند مذاکره می تواند تعیین کننده موفقیت یک مذاکره باشد. ارزش ها و هنجارهایی که شامل فرهنگ هستند، می تواند در مذاکره قوی تر یا ضعیف تر تأثیر بگذارد هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل موفقیت در فرآیند مذاکره تجاری بین المللی با بازرگانان سایر کشورها می باشد. دانش در خصوص عواملی که می تواند بر موفقیت یا شکست شرکت هایی که وارد مذاکرات تجاری بین المللی با یکدیگر می شوند، بینشی نه فقط در خصوص مذاکره به طور خاص، بلکه در خصوص چگونگی رسیدن به روابط تجاری موفق و طولانی با سایر کشورها به طور کلی ارائه می دهد. کشورها برای مذاکره با یکدیگر باید درک درستی از سبک مذاکره، فرهنگ و رفتار مذاکره داشته باشند. به همین علت این مقاله عوامل موفقیت در مذاکرات تجاری بین الملل را شناسایی کرده تا به روند موفقیت مذاکرات تجاری تاجران کمک کند. در این مطلب به بررسی فرهنگ، مذاکرات تجاری، مذاکرات تجاری، مذاکرات تجاری بین المللی، اثرات فرهنگ بر مذاکرات تجاری بین الملل، چارچوب مذاکرات تجاری بین الملل، تاکتیک ها و استراتژی های مذاکرات تجاری میان فرهنگی و عوامل موفقیت آمیز در مذاکره تجاری بین الملل پرداخته است.
 

 
انجام تجارت با یک کشور آسان نیست بلکه نیازمند شناخت سبک مذاکره تجاری با آن کشور است. متغیرهایی که در سبک مذاکره تجاری برای تجارت با کشورها در نظر گرفته می شود شامل مسائل فرهنگی، آداب تجارت، تسلط به زبان، سیاست، تاریخ آن کشور، استراتژی مذاکرات، تبلیغات و تدارکات هستند، این موارد می توانند فاکتورهای موفقیت در روابط تجاری با یک کشور باشند.
فرهنگ یک متغیر مهم تأثیر گذار بر مذاکرات تجاری بین المللی است. ارزش ها و هنجارهایی که شامل فرهنگ هستند، می تواند در مذاکره قوی تر یا ضعیف تر تأثیر بگذارد. هنگامی که مذاکرات بین تجار دو کشور با سابقه فرهنگی متفاوت صورت گرفت، عدم توجه به این تفاوت ها می تواند در فرآیند مذاکرات به عنوان مانعی برای موفقیت در مذاکرات تجاری محسوب گردد. تفاوتهای فرهنگی مذاکره کنندگان در مذاکرات تجاری بین المللی، عادی است. دست کم با در نظر گرفتن ارتباطات و سبک مذاکره، عوامل فرهنگی که مذاکرات را تحت تأثیر قرار می دهند شامل رفتارها، نگرش ها، هنجارها و ارزش های فرهنگی می باشند. به همین دلیل است که بسیاری از کشورها، پروژه های بین المللی شان را به علت دانش محدود مذاکره کنندگانشان از دست می دهند. آشنایی با شیوه های کسب و کار و فرهنگ کشورها لازم است اما شرط کافی برای موفقیت در مذاکرات تجاری نیست، و باید عوامل دیگر را که به موفقیت در مذاکرات منجر می شوند شناسایی کرد؛ دانش باید همراه با تمایل واقعی به کار با یک هدف مشترک باشد.
مذاکره موثر و موفق، وابستگی زیادی به درک رویکرد و خصوصیات طرف مذاکره کننده دارد. در مذاکره بین المللی، حتی درک کردن فرهنگ طرف مقابل وظیفه چالش برانگیزی می باشد. معمولا آن زمانی که هر دو طرف درگیر در مذاکره، با یکدیگر همکاری نمایند مذاکره ها موفق تر هستند. به عبارت دیگر زمانی که هر دو طرف، استراتژی حل مسئله را به کار می بندند شانس بیشتری برای موفقیت وجود خواهد داشت. جاده موفق شدن در مذاکره ها «آماده شدن، آماده شدن و آماده شدن» است. کارهای مقدماتی زیادی که زیردستان یا واسطه های میان فرهنگی انجام می دهند برای خروجی و نتیجه موفقیت آمیز یک مذاکره، ضروری است.