مذاکره تجاری بین المللی. مذاکره تجاری بین المللی به عنوان تعامل عمدی یک یا چند واحد اجتماعی تعریف شده است. منشا تفاوت کشورها تلاش برای تعریف دوباره وابستگی متقابلشان در یک موضوع تجاری است. فرهنگ یک متغیر مهم تأثیر گذار بر مذاکرات تجاری بین المللی است. بخشی از تفکر جدید این است که در توافقنامه ها و انجام تجارت بین المللی با مردم سایر کشورها، فرهنگ های جدید درک شوند. این یک چالش است که از طریق مذاکرات تجاری بین المللی به کار گرفته شده است و همچنین یک فرآیند پیچیده است که خطر سوء تفاهمات را زمان انجام تجارت با کشی از یک فرهنگ دیگر، افزایش می دهد. مفهوم مذاکرات در سطح بین المللی با تفاوت بین فرهنگ های مختلف روبرو است. نگرش بلند مدت نسبت به ارتباطات، قرار دادن قدرت، تفاوت های احساسی، اجتناب از نااطمینانی ها میان طرفین مذاکره وجود دارد. این و دیگر تفاوت در ابعاد میان فرهنگی می تواند فرآیند مذاکرات بین نمایندگان از فرهنگ های مختلف را تحت تاثیر قرار میدهد. ممکن است درک از نمادها یا اقدامات مختلف متفاوت باشد. تأثیر استراتژی مذاکرات برای نتایج نهایی مهم هستند، بنابراین در مرحله آماده سازی مذاکرات لازم است که ابعاد فرهنگی از طرف دیگر بررسی شود. مشاهده شده که تیم های مذاکره کننده در طول مذاکرات با فرهنگ های دیگر نیاز به تطبیق و سازگاری دارند. بنابراین، آشنا شدن با دیگر ابعاد فرهنگی نه تنها ضروری است، بلکه با وجود این تفاوت ها ممکن است مشکلاتی را در برقراری ارتباط به وجود آورد.
جهانی شدن عملیات تجاری، اهمیت مذاکرات تجاری بین المللی را افزایش داده است. به همین دلیل مدیران تجاری و مذاکره کنندگان باید از توانمندی ها و دانش عمیقی برخوردار باشند تا بتوانند با مردمی از جوامع و فرهنگ های کاملا متفاوت مذاکره نمایند.
تلاش مدیران بین المللی در مذاکرات برای یک راه حل مناسبی است: تا بتوانند تعارض را به حداقل برسانند و سود را حداکثر سازند. در مذاکرات تجاری بین الملل، تفاوتهای فرهنگی بین مذاکره کنندگان از کشورهای مختلف اجتناب پذیر هستند. ارزشهای فرهنگی می تواند مذاکرات تجاری بین المللی را در راههای غیر منتظره و با اهمیت از اولین به آخرین مرحله از یک مذاکره تأثیر گذارد. ارزشهای متنوع شرکا منجر به استفاده از روش های مختلف در فرآیند مذاکره و نتایج مورد انتظار می شود. موفقیت مذاکرات تجاری بین المللی تضمین کننده توسط نکات عملی مذاکرات نیست. در واقع، این برای مذاکره کنندگانی مفیدتر است اگر بتوانند مهم ترین عوامل موفقیت مذاکرات تجاری بین المللی در یک فرهنگ خاص را شناسایی کنند. مارتین وهمکاران دریافتند که استراتژی مذاکره ی واضح و روشن یک ازمهم ترین فاکتورهای موفقیت در روابط تجاری بین المللی است. مذاکرات با مذاکره کنندگان از فرهنگ های مختلف نیازمند درک و سازگاری با این تفاوت ها است. روشهای ویژه برای فرهنگ های خاص ممکن است نیاز باشد. یک مذاکرات تجاری بین المللی در فرهنگ های یک کشور، نیازمند یک تاکید منحصر به فرد از فرهنگ های دیگر برای دست یابی به نتایج مثبت در مذاکرات هستند.
تفاوت های فرهنگی مذاکره کننده در مذاکرات تجاری بین المللی، نرمال هستند. حداقل، مولفه های فرهنگ که بر مذاکرات تأثیر می گذارند با توجه به ارتباط و سبک های مذاکره ای به این صورت هستند: رفتار، نگرش ها، هنجارهای فرهنگی و ارزش ها.
محققان اظهار می کنند که مذاکره کننده های بین المللی با انتظارات از منفعت های فوری مذاکره ممکن است متوجه مزیت ها و پاداش ها در ارتباطات طولانی مدت نباشند. علاوه بر این، آنها فرض می کنند که تبادلات متقابل شامل مولفه های مهم مانند ریسک ها و اعتماد می شوند. و «اگر مذاکره کننده ها مشتاق به پذیرفتن برخی از هزینه های موقتی و کوتاه مدت و عدم اطمینان باشند الگوهای تبادلات متقابل ایجاد خواهند شد».
پل زدن فرهنگی طرفین مذاکره طی مذاکرات بین المللی در کاهش اختلالات فرهنگی و انجام مذاکرات کارآمد لازم می باشد. اگر مذاکره کننده ای احساس تهدید کند، پل فرهنگی ساخته نمی شود. بنابراین مذاکره کننده هایی که می خواهند پل فرهنگی داشته باشند باید بر اجتناب از ضعیف کردن حس امنیت رقبا تمرکز کنند، زیرا این امر اغلب در مذاکره های تجاری بین المللی رخ می دهد.
اثرات فرهنگ در مذاکرات تجاری بین المللی. سوء تفاهمات مختلف در مذاکرات ممکن است میان همان فرهنگ های طرفین مذاکره باشد بنابراین، در مورد مذاکره بین فرهنگ های مختلف لازم است عناصر اساسی ناسازگاری میان طرفین مذاکره را بدانید. در تجاریت بین المللی، ارتباطات می تواند در سیلی از نمادها در فرهنگ های مختلف رخ دهد. بنابراین فرآیند مذاکره بدون ارتباطات غیرممکن است، به همین دلیل تأثیر فرهنگ در مذاکرات تجاری بین المللی مهم و با اهمیت است. فرهنگ یک متغیر مهم تأثیرگذار در مذاکرات تجاری است. ارزشها و هنجارهایی که شال فرهنگ می شوند، می توانند بر مذاکرات قوی تر و ضعف تر اثر گذارند.
لیو و همکاران استدلال می کنند که فرهنگ پاسخگویی برای اعضای گروه هایی است که بتوانند رویکرد روابط در مذاکرات تجاری و پس از آن را تعیین کنند، اما به احتمال زیاد، بر نتایج مذاکرات تأثیر می گذارد. مذاکره فرهنگی یک فرآینده پیچیده از تعامل بین دو یا چند شرکت یا ترکیبی از انواع ملت هاست که به دنبال تعریفی از وابستگی متقابل خود هستند.
رائو و اسمیت اشاره به تاکتیک های مذاکره کنندگانی دارند که توسط چندین عامل کلیدی مانند: اعتماد مذاکره کنندگان، داشتن گزینه های جایگزین، پس زمینه تعارض، زمان در دسترس، پایداری اجتماعی، اخلاق، آداب، وابستگی سیاسی و فاصله فرهنگی تحت تأثیر قرار می گیرند. نویسندگان دیگر بیان می کنند که تیم های مذاکره کننده ملی با ابراز کردن سبک و رفتار مذاکراتی منجر به شکل هایی از سیاست، مذهب، تاریخ و جغرافیا می شوند.
بین طرفهای مذاکره، به دلیل تفاوت در ادراک، سبک های رفتاری، مزیت و اهداف معامله و خطر شکست که برای هر کشوری با رفتارهای فرصت طلبانه ابتکارات شخصی وجود دارد، اغلب تعارض ایجاد می شود. در یک مذاکره فرهنگی تفاوت در فرهنگ، کثرت قانونی، عوامل پولی، تنوع ایدئولوژیک و بیش تر از همه تمایز عدم اطمینان در مذاکرات تجاری بین المللی دیده می شود.
فرهنگ و انتظارات بین فرهنگ ها بر تمام معاملات تجاری تأثیر می گذارد، و فرهنگ نیز عامل پوشش دهنده اخلاق تجاری است. هنگامی که مذاکرات در سطح بین المللی است، سازماندهی و جمع آوری اطلاعات به تنهایی برای طرف دیگر مذاکره کننده اهمیت ندارد، اما در چارچوب مذاکرات است. ممکن است اثر تغییرات حقوقی، فرآیندهای سیاسی و بسیاری دیگر از عوامل در یک موقعیت چانه زنی خاص بر مذاکره کنندگان تأثیر گذارد. در بعضی فرهنگ ها، چانه زنی قابل قبول و حتی لازم است. دیگر فرهنگ ها، چانه زنی ممکن است خشن در نظر گرفته شود یا حتی مورد توهین قرار گیرد.
