مشکلات اصلی در برندسازی شهری

همچنین یکی از مشکلات اصلی در برندسازی شهری، مواجهه با گروه بسیار زیادی از مخاطبان و ذی نفعان است که می توان ذی نفعان را به سه دسته تقسیم کرد:

۱- گروهی از ذی نفعان در این فرآیند با وضع قوانین و الزامات، ورودی ها را تامین یا قوانین بالادستی را تعیین می کنند (مانند دولت یا نهادهای بین المللی)

۲- گروه دیگر، مسئول اداره و اجرای فرآیند برندسازی هستند (مانند شورای شهر، شهرداری ها، نهادهای اداره کننده شهر، رسانه، نهادهای آموزشی، ستادهای مردمی)

۳- گروه سوم، ذی نفعانی هستند که از منافع کوتاه مدت و بلندمدت برند بهره مند می شوند. این گروه عمدتا به سه  دسته فرعی دیگر تقسیم می شوند:

– ساکنان:  معرف فرهنگ و شخصیت بومی و محلی شهر و مالک و مجری کسب و کارهای محلی آن هستند. در بین گروه های مختلف ذی نفع، نقش ساکنان شهر بسیار مهم است، به طوری که به منظور ساخت یک هویت معتبر و پایدار، باید مشارکت آنها را در روند معرفی برند شهر خود جلب کرد.

– سرمایه گذاران: در دنیای رقابتی امروز بنگاه های اقتصادی اعم از محلی، ملی و حتی جهانی به دنبال بهترین مکان ها برای سرمایه گذاری در راستای تحقق اهداف خود هستند. بنابراین، خلق یک برند شهری قدرتمند، نقش بسیار  موثری در جذب سرمایه گذاران دارد.

– گردشگران داخلی و خارجی: به عنوان یکی از مهم ترین ذی نفعان و مخاطبان برند شهری که در چند دهه اخیر  جایگاه شان در اقتصاد جهان بسیار محسوس بوده و از آن به عنوان یکی از شاخص های اصلی توسعه پایدار یاد می شود. در واقع گردشگری و اقتصاد پیرامون آن، روند  گذار از سنت به مدرنیته و پسامدرن را در عرصه های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تسهیل کرده و عملا در همه موارد موجب ساختارشکنی شده است.

هرچند تمرکز اصلی برند شهری روی ساکنان خود شهر است، اما این به آن معنا نیست که دیگر مخاطبان نظیر  بازدیدکنندگان و سرمایه گذاران، کم اهمیت در نظر گرفته شوند. بلکه به این معناست که تمام فعالیت های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، گردشگری یا هر توسعه شهری، به نام ساکنان شهر انجام می گیرد و هدف نهایی آن بهبود کیفیت زندگی آنها است.