برندینگ، مدیریت ساخت توسعه تقویت و ارتقا برند، مشاور برندسازی

آداب دست دادن:

در مذاکرات تجاری در کشورهای اروپایی به این اصل اعتقاد دارند که نشسته دست دادن به معنی اهانت به طرف مقابل است. اصلا دست دادن یعنی ایستاده دست دادن. می توانید در حالت نشسته به کسی دست ندهید ولی وقتی اراده کردید که به کسی دست بدهید باید بلند شوید. اگر به کشورهای دیگر رفته باشید حتما مشاهده کردید که از بانک ها تا سازمان هایشان وقتی می خواهند به طرف مقابل دست بدهند بلند می شوند

. حتی این قضیه را ما در بانک پاسارگاد آموزش می دادیم که اگر یک موقع مشتری پشت باجه آمد و خواست به شما دست بدهد خواهش می کنم بلند شوید نه اینکه بخواهید به صورت نشسته و از بین شیشه دست بدهید. مثل بانک های دولتی که اصلا به طرف نگاه هم نمی کنند. پس دست دادن یعنی ایستاده دست دادن.

دو نوع دست دادن با دو نوع جنسیت داریم : خانم با خانم، آقا با آقا

در دست دادن آقا با آقا باید کف دستها به هم بچسبد. و در دست دادن خانم با خانم چهار انگشت باید به هم داده شود. خانمها نباید سعی کنند در دست دادن اداهای مردان را در بیاورند که مواردی از این قبیل در جلسات مذاکره نفی شده است و خیلی روال و رواج نیست و اگر مشاهده شود  می گویند این نوع دست دادن حرفه ای نیست.

دست دادن خانم با آقا اصلا در کشور ما عرف نیست مگر اینکه در سازمان های خصوصی باشد که اگر هم بود باید بینابین باشد یعنی بین دست تا کف دست باشد. هیچ وقت یک آقا با یک خانم مثل آقا نباید دست بدهد، محکم دست بدهد.

در ثانیه های دست دادن باید یک نکته ای را خدمت شما عرض کنم باید هم یک مقدار بیشتر دست را فشار داد که حس محبت و دوستی انتقال داده می شود و هم اینکه یک مقدار دست را باید بیشتر نگه داشت نه اینکه سریع دست را بکشید. دقت کنید اولین نماد مذاکره هر فرد دست دادن است. برای اینکه اگر دست دادن شل باشد تا پایان مذاکره هم شل خواهد بود. یعنی دست دادن یک نوع شروع مذاکره است اگر دست دادن جدی نباشد یا واقعا عالی نباشد بقیه کار شما هم به همان شکل می شود یعنی طرف می گوید از نوع دست دادنشان معلوم می شود که تا آخر چه خبر است.

خیلی ها آداب دست دادن سیاسی را در تجارت مطرح می کنند که این خیلی اشتباه بزرگی است. بنده همیشه از اساتید بزرگی که در این کار هستند انتقاد کردم و بعد با علم به آنها ثابت کرده ام که کاری را که شما انجام داده اید در آداب سیاست بوده و در تجارت نقشی نداشته است که طرف متقاعد هم شده.

قبلا هم اشاره کردم که آداب مذاکره سیاسی متفاوت از آداب مذاکره تجاری می باشد مثلا جوراب سفید همراه با کت و شلوار مشکی که این جزء سیاست است. یا دست دادن بالادست و فرودست و  پایین دست جزء سیاست است و بیشتر رعایت می شود. یک سری چیزهایی در سیاست خیلی پر رنگ است. متأسفانه بعضی از اساتید که دانش بالایی در زمینه ی مذاکره تجاری ندارند این موارد را در حوزه تجارت پیاده کردند و بعد آنها را هم الگوی کار خود قرار دادند که واقعاً این سری افراد آدمها را Confuse می کنند، ذهن را گیج می کنند. بعد طرف از اصل مذاکره خودش می ماند که به این مسائل توجه کند. پس راجع به آن قسمت من به شما توضیح می دهم که چکار باید بکنید.

بنابراین اولین نکته این است که قانون دست دادن باید ایستاده باشد. هیچ وقت به کسی که میخواهید دست بدهید نشسته دست ندهید. نشسته دست دادن یک نوع توهین به طرف مقابل است .